Wageningen UR beproeft zeoliet tegen nitraatuitspoeling

Toepassing van zeoliet zou een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan vermindering van de nitraatuitspoeling uit grasland. In een pilotexperiment werd een verlaging geregistreerd van 70 tot 80 procent.

Onderzoekers van Wageningen Livestock Research en Onderzoekscentrum B-Ware gaan in een veldexperiment onderzoeken of deze gunstige cijfers bevestigd kunnen worden.

Kattenbakvulling en vijverfilters

Zeoliet is een natuurlijk, zeer poreus, gesteente dat gassen zoals ammoniak absorbeert. Het wordt onder andere toegepast in kattenbakvulling en vijverfilters.

Onderzoekers veronderstellen dat zeoliet de omzetting van ammonium naar nitraat vertraagt en zo het nitraatgehalte in de bodem verlaagt. Daardoor spoelt er minder uit. Bovendien komt het gebonden ammonium langzamer beschikbaar voor het gewas.

Verspreiden met kunstmeststrooier

De toepassing van zeoliet is relatief eenvoudig. De korreltjes kunnen met een gewone kunstmeststrooier worden verspreid.

Verlaging van de nitraatuitspoeling vermindert de belasting van onder andere drinkwatergebieden, maar heeft ook als voordeel dat meer stikstof beschikbaar blijft voor gewassen.

Veldproef op zandgrond

Vanaf dit groeiseizoen wordt in een tweejarige proef op regulier bemest en gemaaid grasland jaarlijks 400 kilo zeoliet per hectare uitgestrooid. De veldproef is aangelegd op twee percelen op uitspoelinggevoelige zandgrond, één in de Achterhoek en in één op de grens van Brabant en Limburg.

De onderzoekers zullen iedere twee tot vier weken de nitraatuitspoeling meten. Door middel van bepalingen in gras en bodem meten ze ook wat er gebeurt met de stikstof die achterblijft.

Vervolgonderzoek naar economie

Als de uitkomsten van de veldproef gunstig zijn, zal vervolgonderzoek worden opgezet om te kijken hoe de gift van zeoliet kan worden geoptimaliseerd. Mogelijk kan worden volstaan met eens in de vijf tot tien jaar strooien. Ook zal gekeken worden naar de economische rentabiliteit en andere duurzaamheidsaspecten. Het onderzoek wordt gefinancierd door het Mesdag Zuivelfonds, LTO Noord Fondsen, de PPS Ruwvoer en Bodem, Provincie Limburg en Waterleiding Maatschappij Limburg.