woensdag, 3 februari, 2016 Wat ga je doen komend seizoen? Dit was dé vraag die Nieuw-Zeelandse melkveehouders elkaar stelden tijdens de eerste Farmers Discussion Group die ik afgelopen week na mijn lange vliegreis mocht bijwonen. En dat terwijl de Nieuw-Zeelandse boeren met hun bijna 5 miljoen koeien eigenlijk net halfweg het huidige groeiseizoen zijn. De vragen werden concreter: hoe speel je in op de huidige omstandigheden. De sterke wisselingen in de melkprijs, de lage melkprijs op dit moment (21 cent per kilo meetmelk), kun of wil je investeren in meer beregening en wat betekent dat voor de ruwvoervoorziening en het management daarvan in het volgende weideseizoen, dat over een half jaar begint? Handelen vanuit systeemWat me het meest opviel in de eerste week hier in Nieuw-Zeeland is hoe men consequent denkt en handelt vanuit een systeem. En dat moet ook wel, als er weinig of geen ruimte is voor financiële uitspattingen. Er wordt in Nieuw-Zeeland geredeneerd vanuit een vijftal systemen: van volledig zelfvoorzienend met enkel gras (ook geen krachtvoer) tot het hele jaar bijvoeren tot maximaal de helft van het totale rantsoen (is nog steeds dag en nacht weiden). Het vertrekpunt blijft ‘GrassBased’ en dat betekent zo min mogelijk kosten maken: niet voor stallen, maar ook niet voor loonwerk, machines en aankoop van voer. Zo min mogelijk restgrasGrappig was dat ze elkaar binnen de studieclub beoordeelden op hoe weinig ze hoefden te maaien afgelopen maand. Het gras was vanwege de regen harder dan normaal gegroeid. De kunst was om het gegroeide gras direct om te zetten in melk, aldus de meeste deelnemers. Te veel gras is vaak ook te veel restgras. Dan gaat het deze snede wel lekker, maar de volgende snede is het een drama. Overal lees je dat restgras (lengte na uitscharen rond 3,5 tot 4 cm) beperkt moet zijn. Dat is hét criterium voor goed graslandbeheer. Dan heb je de volgende snede ook weer goed gras, een soort etgroen. Meebewegen met variabele kostenVoor Nederland staat het volgende grasseizoen voor de deur. Dat duurt geen half jaar meer. Heeft u de perceelsindeling al aangepast, de hoeveelheid vers gras die de koeien moeten omzetten in melk al berekend en dit aangepast aan de nieuwe realiteit? Aangepast aan mestnormen, melkprijs en KringloopWijzer? Kies een systeem dat daarbij past (en bij jezelf). Maar vooral een systeem waarbij je door veel kosten variabel te houden ruimte creëert om mee te bewegen met de melkprijs en je niet jezelf op slot zet met steeds meer en hogere vaste kosten. Dat is wat ze hier in Nieuw-Zeeland heel goed in de gaten hebben. Filmpje koeien ophalenEen kort filmpje maakte Bert Philipsen tijdens het ophalen van de 250 koeien van het onderzoeksbedrijf van de Lincoln Universiteit
0 reacties
|
Kies bij deze lage melkprijs een goed grassysteem
![]() |
Wat ga je doen komend seizoen? Dit was dé vraag die Nieuw-Zeelandse melkveehouders elkaar stelden tijdens de eerste Farmers Discussion Group die ik afgelopen week na mijn lange vliegreis mocht bijwonen. En dat terwijl de Nieuw-Zeelandse boeren met hun bijna 5 miljoen koeien eigenlijk net halfweg het huidige groeiseizoen zijn.
De vragen werden concreter: hoe speel je in op de huidige omstandigheden. De sterke wisselingen in de melkprijs, de lage melkprijs op dit moment (21 cent per kilo meetmelk), kun of wil je investeren in meer beregening en wat betekent dat voor de ruwvoervoorziening en het management daarvan in het volgende weideseizoen, dat over een half jaar begint?
Handelen vanuit systeem
Wat me het meest opviel in de eerste week hier in Nieuw-Zeeland is hoe men consequent denkt en handelt vanuit een systeem. En dat moet ook wel, als er weinig of geen ruimte is voor financiële uitspattingen. Er wordt in Nieuw-Zeeland geredeneerd vanuit een vijftal systemen: van volledig zelfvoorzienend met enkel gras (ook geen krachtvoer) tot het hele jaar bijvoeren tot maximaal de helft van het totale rantsoen (is nog steeds dag en nacht weiden). Het vertrekpunt blijft ‘GrassBased’ en dat betekent zo min mogelijk kosten maken: niet voor stallen, maar ook niet voor loonwerk, machines en aankoop van voer.
Zo min mogelijk restgras
Grappig was dat ze elkaar binnen de studieclub beoordeelden op hoe weinig ze hoefden te maaien afgelopen maand. Het gras was vanwege de regen harder dan normaal gegroeid. De kunst was om het gegroeide gras direct om te zetten in melk, aldus de meeste deelnemers. Te veel gras is vaak ook te veel restgras. Dan gaat het deze snede wel lekker, maar de volgende snede is het een drama. Overal lees je dat restgras (lengte na uitscharen rond 3,5 tot 4 cm) beperkt moet zijn. Dat is hét criterium voor goed graslandbeheer. Dan heb je de volgende snede ook weer goed gras, een soort etgroen.
Meebewegen met variabele kosten
Voor Nederland staat het volgende grasseizoen voor de deur. Dat duurt geen half jaar meer. Heeft u de perceelsindeling al aangepast, de hoeveelheid vers gras die de koeien moeten omzetten in melk al berekend en dit aangepast aan de nieuwe realiteit? Aangepast aan mestnormen, melkprijs en KringloopWijzer?
Kies een systeem dat daarbij past (en bij jezelf). Maar vooral een systeem waarbij je door veel kosten variabel te houden ruimte creëert om mee te bewegen met de melkprijs en je niet jezelf op slot zet met steeds meer en hogere vaste kosten. Dat is wat ze hier in Nieuw-Zeeland heel goed in de gaten hebben.
Filmpje koeien ophalen
Een kort filmpje maakte Bert Philipsen tijdens het ophalen van de 250 koeien van het onderzoeksbedrijf van de Lincoln Universiteit
REAGEER