Door met deelweidegang in 2018

Het gevoel waarmee ik 2017 straks afsluit, is een stuk beter dan vorig jaar. Toen lag de garantieprijs zo’n tien cent lager dan nu en kostte mijn poging om na jaren van opstallen weer volledig te gaan weiden ook nog eens veel melkproductie. Nu ontvangen we een veel betere melkprijs en is de deelweidegang die we dit jaar toepasten me erg goed bevallen.

In mijn systeem van deelweidegang blijven de verse koeien ruwweg de eerste 150 dagen binnen. In de stal kan ik nauwkeurig en gedoseerd voeren en zo de productie van ruim 10.000 kilo melk op peil houden. Ik merk ook dat de melkdrang bij verse koeien zo groot is dat ze blijven hangen bij de robot. Ze vanaf daar met dwang naar buiten krijgen werkt averechts, zo werd mij vorig jaar heel erg duidelijk.

Minder melkdrang

Zo vanaf 150 dagen lactatie is de melkdrang minder, is er meer ontspanning en zoeken de dan wat laagproductievere koeien overdag graag de wei op. Natuurlijk geeft mij dat extra werk, maar dat heb ik er wel voor over. Weidende koeien is een prachtig gezicht en een uithangbord voor de sector. Ik sluit dan ook niet uit dat ik ooit weer overstap op volledige weidegang. Maar volgend jaar nog niet, het risico is me nog te groot. Laat mij eerst maar eens een goed systeem zien te krijgen voor het weiden met de laagproductieve koeien.

Eerder naar buiten

Dit jaar heb ik met verschillende weidesystemen geëxperimenteerd. Ook in de studiegroep ‘Nieuwe weiders’ wisselen we hierover ervaringen uit. Zoals ik er nu in sta, begin ik – mits het voorjaar een beetje droog is – in 2018 zo vroeg mogelijk met standweiden. Dat eerste gras vreten ze wel goed kaal. Om daarna vanaf de eerste snede langzaam over te schakelen op roterend standweiden, zodat ik beter kan sturen in de kwaliteit van het grasaanbod. Dit jaar gingen de koeien pas na de eerste snede naar buiten, volgend jaar dus meteen. Verder start ik met het weiden van jongvee. Dat is er door een natte periode dit jaar niet van gekomen.

Continu schakelen

Beweiden is continu schakelen. Zoveel is mij dit jaar wel weer duidelijk geworden. Grasaanbod, koude, warmte, regen, kwaliteit van voer in de stal, je moet dagelijks scherp zijn om op tijd bij te sturen. Dit om efficiënt te kunnen blijven voeren of om melkproductieverlies te voorkomen.

Hiermee sluit ik mijn laatste grasblog. Het delen van mijn ervaringen met de lezers van Veeteelt dwong me ook telkens tot nadenken over hoe en waarom ik de dingen deed zoals ik ze deed. Het was me een genoegen om dit een jaar zo te doen.