35 ton met 39 procent droge stof en 1000 vem voor ultravroege mais
Een experiment met de teelt van ultravroege mais op een perceel zandgrond in Friesland leverde dit jaar een gemiddelde opbrengst op van 35 ton per hectare met 39 procent droge stof en een voederwaarde van ruim 1000 vem.
Ultravroege mais zou een alternatieve teelt kunnen zijn om te voldoen aan de rustgewasverplichting op zand- en lössgronden in NV-gebieden.
Oogst voor 1 september
In aangewezen NV-gebieden moet tussen 2023 en 2026 eens in de vier jaar een rustgewas worden geteeld. Om aan deze verplichting te voldoen moet er voor 1 september een groenbemester (rustgewas) worden gezaaid na de hoofdteelt. Omdat ultravroege mais voor 1 september geoogst kan worden, zouden telers aan deze rustgewasverplichting kunnen voldoen en toch mais blijven telen.
Gezaaid op 15 mei
Op een perceel zware zandgrond in Friesland voerde DLV afgelopen seizoen een veldproef uit met het ultravroege maisras Cito. De planning was om op 1 mei te zaaien, maar door de natte weersomstandigheden werd het twee weken later. In de proef werden verschillende bemestingsstrategieën en zaaidichtheden uigeprobeerd. De gemiddelde (geschatte) opbrengst kwam uit op 35 ton per hectare met 39 procent droge stof. De voederwaarde van de verschillende behandelingen varieerde tussen de 1024 en 1057 vem met circa 400 tot 450 gram zetmeel.
Perceel- en raskeuze succesfactor
Erik Mosterman van DLV noemt de resultaten van het experiment ‘indrukwekkend’. Hij benadrukt het belang van een vroegrijp maisras met een snelle beginontwikkeling en een goede droogte- en ziekteresistentie. Een droog en warm perceel draagt volgens hem ook bij aan het succes, net als een vroege zaaidatum om voldoende groeidagen te halen. Een beperkte stikstofbemesting voorkomt volgens Mosterman dat mais vertraagd afrijpt.
