STAF: ‘Model kritische depositiewaarden rammelt’

Het rekenmodel waarmee in Nederland de kritische depositiewaarden voor stikstof in natuurgebieden zijn bepaald, vertoont onvolkomenheden.

Dit stelt Stichting Agrifacts (STAF) op basis van onderzoek van de Amerikaanse statisticus Matt Briggs en de Nederlandse onderzoeker Jaap Hanekamp.

Basis voor stikstofbeleid

De kritische depositiewaarde is de maximale hoeveelheid stikstof die een bepaald type natuur zonder schade kan verdragen. Het is de basis voor de stikstofwetgeving in Nederland. De onderzoekers Briggs en Hanekamp bekijken in opdracht van STAF het model waarmee de kritische depositiewaarden zijn berekend. Veel van deze waarden zijn al tientallen jaren geleden bepaald.

Gebaseerd op 19 metingen

Volgens de onderzoekers toont het rekenmodel meerdere onvolkomenheden. Zo is het gebaseerd op niet meer dan 19 metingen. Omdat dit te weinig is om het model te draaien zijn hier volgens Briggs en Hanekamp 90 fictieve metingen aan toegevoegd. Dit zou ongunstig zijn voor de betrouwbaarheid van de uitkomsten.

Onmogelijke uitkomsten

Ook stellen ze dat het model in sommige gevallen onmogelijke uitkomsten geeft. Bovendien zouden de schaarse veldproeven zijn uitgevoerd op slechts één vierkante meter waarna de uitkomsten zijn vermenigvuldigd met 10.000 om tot een depositie per hectare te komen. Vanwege de grote variatie in flora en fauna in een natuurgebied zorgt dit volgens de onderzoekers voor een zeer grote onnauwkeurigheid in de uitkomsten.

Onderzoek online

Briggs en Hanekamp hebben de eerste uitkomsten van hun onderzoek online gepubliceerd. Klik hier om dit document te bekijken.