Nederland is één grote kringloop!

Voor het tweede jaar op rij is het kurkdroog op onze boerderij. De lichte zandgrond hier aan de Duitse grens verliest het ook dit jaar van de natuur. Mijn vader heeft ons wel eens gezegd dat we een echt schrijnende droogte zoals in ’76 nog niet hadden meegemaakt.

Gelijk had hij, tot nu ... Waar we in 2018 nog enigszins gebruik konden maken van de reeds opgebouwde voorraden, moeten we dit jaar al het tekort bijkopen, toch al snel 4 cent extra ruwvoeraankoop.

Akkefietje met de natuur

Opvallend zijn de grote verschillen in ons kikkerlandje. Na meerdere collega’s aan de telefoon te hebben gehad met de vraag of ik kon helpen ze van hun voeroverschot te ontdoen, viel me op dat mijn akkefietje met de natuur voor veel anderen niet herkenbaar was.

Invloed van droogte

Nu wil ik niet te veel lopen jammeren. Je bent nu eenmaal ondernemer, it’s part of the game zou je zeggen. Maar dergelijke droge jaren hebben daarnaast ook veel invloed op duurzaamheidsprogramma’s en de KringloopWijzer. Om nog niet te spreken over aanvullende eisen over eiwit van eigen land.

Nationale Kringlooplandbouw

Door het voer en de mest met elkaar te delen houden we elkaar in evenwicht. Het ene jaar ben ik aan de beurt en het andere jaar wellicht een collega aan de andere kant van het land. We hebben hiermee een nationale kringlooplandbouw en dat werkt prima in ons landje met een goede infrastructuur en administratieve vastlegging. Kringlopen in kleinere gebieden zijn volgens mij dan ook overbodig.

Kijk naar het geheel

Het streven naar 65 procent eiwit van eigen land is een prima doel, maar werkt niet optimaal door strak omlijnde kaders, doordat enkel eigen opgegeven grond meetelt. Aangekocht voer zou middels voer-mestcontracten eenvoudigweg mee moeten kunnen tellen. Als onze minister echt streeft naar minder administratieve rompslomp, een goede kringlooplandbouw en meer ondernemersvreugde bij boeren, begin dan eens met Nederland als één kringloop te zien!