Met 'fun' aan de slag op melkveebedrijf

Zopas kreeg ik mijn diploma ‘Initiator Voetbal’ toegestuurd. Dat is de bevestiging van een gunstig beëindigen van een cursus om training te geven aan voetbalspelertjes tussen vijf en negen jaar oud. Voetbaltraining geven aan kinderen mag ook zonder een diploma hoor, maar de aard van het beestje stimuleert om onderbouwd en voorbereid het veld op te komen.

Wat in de cursus expliciet naar voren kwam, is dat de trainingen vooral ‘fun’ moeten zijn. Er moet zeker ook wat worden aangeleerd, maar dan wel op een leuke manier. De spelertjes moeten na een training blij huiswaarts keren. Zo is bijvoorbeeld de afsluiter van een training absolute noodzaak en deze moet volledig in het teken van ‘fun’ staan. Daar komen de kinderen dan mee thuis en zo hebben ze weer zin om naar de volgende training te vertrekken. Dat is slim gezien van de mensen van de Trainersschool.

Met volle goesting opstaan

Het zou toch een evidentie moeten zijn dat we ‘fun’ beleven aan hetgeen we doen? Voor hobby’s al helemaal, dat spreekt voor zich. Maar naar mijn mening zouden ook onze professionele bezigheden ‘fun’ moeten zijn, althans toch voor een groot aandeel. Akkoord, op een melkveebedrijf zijn er ook rotklussen (banden op en af de silo, zieke dieren, et cetera), maar over het algemeen zou je toch blij de dagtaken moeten kunnen vervullen om op het eind van de dag voldaan naar bed te kunnen. Dan kun je ’s ochtends opstaan met volle goesting en er weer een boeiende dag van maken.

Lichtpunt inlassen

Als ik eerlijk ben, dat lukt me ook niet elke dag. Er zijn dagen die ik zwaar begin. Maar met het ouder worden, de kinderen te zien opgroeien, lessen te trekken uit (voetbal)cursussen probeer ik die dagen dat het net even minder gaat te relativeren en tot een minimum te beperken. Mijn tip hiervoor: probeer ook op een donkere dag een lichtpunt in te lassen. Bijvoorbeeld door een kalfje wat krachtvoerkorrels uit je hand te laten eten. Ik merk dat haar enthousiasme daarvoor me aansteekt. Als dat geen fun is.