Een week zonder vlees

Mijn zoon gaat zijn eerste jaar naar het college. Een middelbare school die zichzelf oplegt sterke en kritische adolescenten te willen neerzetten aan het einde van hun carrière daar.

Mijn verbazing was dan ook groot te lezen in een nieuwsbericht van de school dat ze deelnemen aan ‘de week zonder vlees’ en dit om ‘één stap voor onze planeet’ te zetten.

Gebrek aan nuance

Alsof stoppen met vlees eten onze planeet zou redden. Ik ben dan maar achter mijn toetsenbord gekropen om de directie op haar plichten te wijzen. Ik noemde haar deelname ongenuanceerd en beschuldigend, iets waar ze niet graag mee willen geïdentificeerd worden. De pedagogisch directeur van de school heeft helaas nog geen tijd gevonden om me te antwoorden.

Even over dat gebrek aan nuance. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat we per dag 20 tot 25 gram dierlijke eiwitten moeten innemen. Veganisten prefereren dit in de vorm van pillen te nuttigen, maar mij lijkt dit niet de goede weg. Hun voedingsbron zou snel zijn uitgeput als de planten die ze eten, niet bemest zouden worden.

En wat dan te zeggen van de 70 procent grasland wereldwijd? Is het dan niet handig dat er dieren zijn die dat omzetten tot een hoogwaardige eiwitbron voor de mens?

Omnivorisme

En dan het beschuldigende vingertje. Onze samenleving, onze organen, ons functioneren is helemaal gebaseerd op omnivorisme. Het eten van vlees is de reden waarom de mens zo sterk en slim is geworden. Als de voorouders van veganisten geen vlees hadden gegeten, dan hadden ze nooit bestaan. Vroeger waren er geen pilletjes om tekorten te corrigeren, dan was het ‘natural selection’. Nietwaar, meneer Darwin? Waarmee ik niet wil gezegd hebben dat we met de huidige inzichten ons eetpatroon niet wat kunnen verschuiven. Maar van een school zou ik een constructieve dialoog en geen ongenuanceerde, beschuldigende opgelegde mening verwachten. Jammer.