vrijdag, 22 februari, 2019 Geregeld hoor ik van collega-veehouders de frustraties rondom de stijgende druk van wet- en regelgeving. De maatschappij verwacht steeds meer van ons, we worden geacht te excelleren in dierwelzijn, carbon footprint, energieverbruik, bodemvruchtbaarheid, biodiversiteit en een goede relatie met de nabije buurt. Goed verdienmodelDeze maatschappij vindt het tevens vanzelfsprekend dat hier een goed verdienmodel bij hoort, want we zijn toch zo goed bezig en daar moet de boer voor worden beloond. Maar daar loopt het veelal spaak. Kostprijzen lopen op en opbrengstprijzen nauwelijks. De bank heeft de broekriem de laatste jaren bij menig melkveehouder flink aangetrokken, ook dit geeft minder speelruimte. Constante liquiditeitsdrukVeelvuldig kiezen melkveehouders ervoor om machines en melkrobots te leasen. Begrijpelijk, want dit geeft liquiditeitsruimte op korte termijn. Maar de onderhoudscontracten en jaarlijkse leasekosten brengen op langere termijn wel een constante liquiditeitsdruk met zich mee, en daarmee minder bewegingsruimte voor de ondernemer. De investeringen in grond en fosfaatrechten geven met deze prijzen de komende jaren vaak ook niet een veel betere uitgangspositie. Heel af en toe lijkt het agrarische ondernemerschap geen uitdagend ondernemend vak, maar een baan waarbij we in de pas moeten lopen met een afvinklijst die afgewerkt moet worden. Voor een groot gedeelte hebben we hier nauwelijks invloed op, maar voor het gedeelte waar we dat wel hebben, zou het zo fijn zijn meer baas op eigen erf te worden. Passie voor fokkerijWerken aan een lagere financieringsdruk geeft op termijn meer zeggenschap over het eigen bedrijf. Ook zelf een melkprijs of voerprijs vastzetten op de termijnmarkt geeft meer invloed als ondernemer. Je bedrijf openstellen voor de maatschappij kan eveneens een kans geven op begrip, acceptatie en uiteindelijk hopelijk meer inkomen en minder regeldruk. En dan hebben we natuurlijk nog fokkerij, een van de weinige onderdelen binnen de bedrijfsvoering waar we volledig eigen zeggenschap over hebben. Misschien is dat ook wel een van de redenen waarom zo veel veehouders passie hebben voor fokkerij. Laat het in ieder geval een goed voorbeeld zijn; vrijheid geeft passie, plezier en behoud van goed ondernemerschap.
0 reacties
|
Baas op eigen erf
![]() |
Geregeld hoor ik van collega-veehouders de frustraties rondom de stijgende druk van wet- en regelgeving.
De maatschappij verwacht steeds meer van ons, we worden geacht te excelleren in dierwelzijn, carbon footprint, energieverbruik, bodemvruchtbaarheid, biodiversiteit en een goede relatie met de nabije buurt.
Goed verdienmodel
Deze maatschappij vindt het tevens vanzelfsprekend dat hier een goed verdienmodel bij hoort, want we zijn toch zo goed bezig en daar moet de boer voor worden beloond. Maar daar loopt het veelal spaak. Kostprijzen lopen op en opbrengstprijzen nauwelijks. De bank heeft de broekriem de laatste jaren bij menig melkveehouder flink aangetrokken, ook dit geeft minder speelruimte.
Constante liquiditeitsdruk
Veelvuldig kiezen melkveehouders ervoor om machines en melkrobots te leasen. Begrijpelijk, want dit geeft liquiditeitsruimte op korte termijn. Maar de onderhoudscontracten en jaarlijkse leasekosten brengen op langere termijn wel een constante liquiditeitsdruk met zich mee, en daarmee minder bewegingsruimte voor de ondernemer. De investeringen in grond en fosfaatrechten geven met deze prijzen de komende jaren vaak ook niet een veel betere uitgangspositie.
Heel af en toe lijkt het agrarische ondernemerschap geen uitdagend ondernemend vak, maar een baan waarbij we in de pas moeten lopen met een afvinklijst die afgewerkt moet worden. Voor een groot gedeelte hebben we hier nauwelijks invloed op, maar voor het gedeelte waar we dat wel hebben, zou het zo fijn zijn meer baas op eigen erf te worden.
Passie voor fokkerij
Werken aan een lagere financieringsdruk geeft op termijn meer zeggenschap over het eigen bedrijf. Ook zelf een melkprijs of voerprijs vastzetten op de termijnmarkt geeft meer invloed als ondernemer. Je bedrijf openstellen voor de maatschappij kan eveneens een kans geven op begrip, acceptatie en uiteindelijk hopelijk meer inkomen en minder regeldruk.
En dan hebben we natuurlijk nog fokkerij, een van de weinige onderdelen binnen de bedrijfsvoering waar we volledig eigen zeggenschap over hebben. Misschien is dat ook wel een van de redenen waarom zo veel veehouders passie hebben voor fokkerij. Laat het in ieder geval een goed voorbeeld zijn; vrijheid geeft passie, plezier en behoud van goed ondernemerschap.
REAGEER