zaterdag, 16 mei, 2020 Het openbare leven in Nederland en Vlaanderen ligt als gevolg van de uitbraak van het coronavirus goeddeels stil. Maar het werk in de melkveehouderij gaat iedere dag door. Hoe lukt dat? En hoe raakt deze crisis mensen persoonlijk? Veeteelt belt vanuit het thuiskantoor met werkers in het veld. Wien Vullings werkt als veestapeladviseur voor CRV in de regio Noord-Limburg en Noordoost-Brabant en kon deze week, na acht weken gedwongen vanuit huis werken, voor het eerst weer bij klanten op bezoek. ‘Als veestapeladviseur begeleid ik veehouders bij de fokkerij en het diermanagement op hun bedrijf. Ik ben een fokkerijliefhebber en het mooiste van mijn vak vind ik het om samen met veehouders door de stal te lopen en te discussiëren over de koeien. En daarna aan de keukentafel de stierenkaart uitpluizen. Maar dat zat er de afgelopen acht weken allemaal even niet in.’ Liever naar buiten‘Toen half maart de mededeling kwam dat adviseurs niet meer de boer op mochten had ik daar eerlijk gezegd best moeite mee. Ik ga liever naar buiten dan dat ik binnen achter een beeldscherm zit. Maar een aantal veehouders had mij al gebeld om het bezoek af te zeggen. En al snel drong de ernst van de situatie tot mij door, onder andere door de verhalen van een schoonzus die werkt op de intensive care van het ziekenhuis in Venlo. Achteraf was het de enige juiste beslissing om alle afspraken buiten de deur af te zeggen.’ Leerzame periode‘Veehouders hebben allemaal het volste begrip voor de situatie. Wanklanken heb ik niet gehoord. Een geluk bij een ongeluk is dat het voorjaar voor adviseurs sowieso geen hoogseizoen is omdat boeren druk zijn met landwerk. Ik werk, in verschillende functies, al bijna veertig jaar voor CRV in dit gebied. Ik ken de meeste veehouders en de meeste veehouders kennen mij. Daardoor lukte het best goed om contacten te blijven onderhouden. Daarvoor hebben we gelukkig ook de nodige hulpmiddelen, bijvoorbeeld een applicatie op de tablet om documenten met klanten te delen. Voor mij was het, met dank aan mijn jongere collega’s, een leerzame periode. Videobellen en online vergaderen heb ik nu helemaal onder de knie.’ Strak protocol en strikte voorwaarden‘Gelukkig mogen we sinds deze week weer veehouders bezoeken, zij het volgens een strak protocol en onder strikte voorwaarden. Ik had altijd al de gewoonte om alleen op afspraak naar klanten toe te gaan, maar nu is dat extra belangrijk. En ik snap heel goed dat nog niet iedereen op mijn bezoek zit te wachten. Deze periode heeft me geleerd dat dit niet onoverkomelijk is en dat je niet per se in de auto hoeft te stappen om kennis te delen. Maar een binnenmens zal ik wel nooit worden.’
0 reacties
|
Wien Vullings: ‘Het liefst bij veehouders in de stal’
Het openbare leven in Nederland en Vlaanderen ligt als gevolg van de uitbraak van het coronavirus goeddeels stil. Maar het werk in de melkveehouderij gaat iedere dag door. Hoe lukt dat? En hoe raakt deze crisis mensen persoonlijk? Veeteelt belt vanuit het thuiskantoor met werkers in het veld. Wien Vullings werkt als veestapeladviseur voor CRV in de regio Noord-Limburg en Noordoost-Brabant en kon deze week, na acht weken gedwongen vanuit huis werken, voor het eerst weer bij klanten op bezoek.
‘Als veestapeladviseur begeleid ik veehouders bij de fokkerij en het diermanagement op hun bedrijf. Ik ben een fokkerijliefhebber en het mooiste van mijn vak vind ik het om samen met veehouders door de stal te lopen en te discussiëren over de koeien. En daarna aan de keukentafel de stierenkaart uitpluizen. Maar dat zat er de afgelopen acht weken allemaal even niet in.’
Liever naar buiten
‘Toen half maart de mededeling kwam dat adviseurs niet meer de boer op mochten had ik daar eerlijk gezegd best moeite mee. Ik ga liever naar buiten dan dat ik binnen achter een beeldscherm zit. Maar een aantal veehouders had mij al gebeld om het bezoek af te zeggen. En al snel drong de ernst van de situatie tot mij door, onder andere door de verhalen van een schoonzus die werkt op de intensive care van het ziekenhuis in Venlo. Achteraf was het de enige juiste beslissing om alle afspraken buiten de deur af te zeggen.’
Leerzame periode
‘Veehouders hebben allemaal het volste begrip voor de situatie. Wanklanken heb ik niet gehoord. Een geluk bij een ongeluk is dat het voorjaar voor adviseurs sowieso geen hoogseizoen is omdat boeren druk zijn met landwerk. Ik werk, in verschillende functies, al bijna veertig jaar voor CRV in dit gebied. Ik ken de meeste veehouders en de meeste veehouders kennen mij. Daardoor lukte het best goed om contacten te blijven onderhouden. Daarvoor hebben we gelukkig ook de nodige hulpmiddelen, bijvoorbeeld een applicatie op de tablet om documenten met klanten te delen. Voor mij was het, met dank aan mijn jongere collega’s, een leerzame periode. Videobellen en online vergaderen heb ik nu helemaal onder de knie.’
Strak protocol en strikte voorwaarden
‘Gelukkig mogen we sinds deze week weer veehouders bezoeken, zij het volgens een strak protocol en onder strikte voorwaarden. Ik had altijd al de gewoonte om alleen op afspraak naar klanten toe te gaan, maar nu is dat extra belangrijk. En ik snap heel goed dat nog niet iedereen op mijn bezoek zit te wachten. Deze periode heeft me geleerd dat dit niet onoverkomelijk is en dat je niet per se in de auto hoeft te stappen om kennis te delen. Maar een binnenmens zal ik wel nooit worden.’
REAGEER