donderdag, 21 juni, 2018 Niet iedere koe is even vatbaar voor de klauwaandoening mortellaro. Nieuw onderzoek vanuit Wageningen toont aan dat er genetische verschillen zijn in welke mate een koe de ziekte van mortellaro verspreidt. De variatie is zo groot, dat er zelfs kansen zijn voor fokkerij. Gemiddelde koe besmet 2,36 koppelgenotenEen gemiddelde koe met mortellaro besmet in een gemiddelde stal 2,36 koppelgenoten, zo blijkt uit het promotieonderzoek van Floor Biemans, dat ze uitvoerde voor de vakgroep fokkerij en genetica en de vakgroep kwantitatieve epidemiologie aan Wageningen Universiteit. Dat is volgens de onderzoeker hoog, omdat verwacht werd dat door natuurlijke selectie de echt vatbare en besmettelijke dieren al zouden zijn afgevoerd omdat de ziekte als sinds de jaren tachtig in Nederland aanwezig is. Selectie voor verspreiding via fokkerijUit het onderzoek bleek dat in de mate waarin koeien koppelgenoten besmetten, er de nodige variatie is. Met behulp van genoominformatie gekoppeld aan praktijkinformatie van koeien met mortellaro werden fokwaarden berekend voor de reproductieratio: de hoeveelheid koeien die door een koe worden geïnfecteerd. ‘Er zijn koeien die maar één koppelgenoot met mortellaro besmetten, maar ook die er meer dan vier besmetten. Met een paar generaties selectie via fokkerij lukt het wellicht om de mate van besmetten van andere dieren te verlagen’, aldus de onderzoeker. Lees het hele verhaal over het verspreiden van mortellaro in het eerste juninummer van Veeteelt.
0 reacties
|
Verspreiding mortellaro verschilt per koe
Niet iedere koe is even vatbaar voor de klauwaandoening mortellaro.
Nieuw onderzoek vanuit Wageningen toont aan dat er genetische verschillen zijn in welke mate een koe de ziekte van mortellaro verspreidt. De variatie is zo groot, dat er zelfs kansen zijn voor fokkerij.
Gemiddelde koe besmet 2,36 koppelgenoten
Een gemiddelde koe met mortellaro besmet in een gemiddelde stal 2,36 koppelgenoten, zo blijkt uit het promotieonderzoek van Floor Biemans, dat ze uitvoerde voor de vakgroep fokkerij en genetica en de vakgroep kwantitatieve epidemiologie aan Wageningen Universiteit. Dat is volgens de onderzoeker hoog, omdat verwacht werd dat door natuurlijke selectie de echt vatbare en besmettelijke dieren al zouden zijn afgevoerd omdat de ziekte als sinds de jaren tachtig in Nederland aanwezig is.
Selectie voor verspreiding via fokkerij
Uit het onderzoek bleek dat in de mate waarin koeien koppelgenoten besmetten, er de nodige variatie is. Met behulp van genoominformatie gekoppeld aan praktijkinformatie van koeien met mortellaro werden fokwaarden berekend voor de reproductieratio: de hoeveelheid koeien die door een koe worden geïnfecteerd. ‘Er zijn koeien die maar één koppelgenoot met mortellaro besmetten, maar ook die er meer dan vier besmetten. Met een paar generaties selectie via fokkerij lukt het wellicht om de mate van besmetten van andere dieren te verlagen’, aldus de onderzoeker.
Lees het hele verhaal over het verspreiden van mortellaro in het eerste juninummer van Veeteelt.
REAGEER