|
donderdag, 6 april, 2017 Binnenkort mag ik deelnemen aan de BIG Challenge 2017. Met een grote groep ondernemers, adviseurs, dierenartsen en onderzoekers zullen we namens de agrarische sector de Alpe d’Huez beklimmen om geld in te zamelen voor de bestrijding van kanker. Het proces voorafgaand aan deze uitdaging is een ervaring op zich. De acties om het geld te verzamelen en de trainingen creëren een enorm goed teamgevoel. Ik vind het bijzonder om te ervaren hoe je met gezamenlijke inzet zo veel kunt bereiken. Alarmcode roodOok de melkveesector stond afgelopen jaar voor een enorme uitdaging. Ook hier is door goede inzet en een nauwe samenwerking een plan uitgewerkt. Dit fosfaatreductieplan is uit noodzaak ontstaan en klaarblijkelijk wenselijk voor de toekomst van de sector. Maar dit plan heeft wel voor een grote herverdeling gezorgd. Bedrijven die al jaren bovengemiddeld presteren, kunnen door ongewenste en wellicht onverwachte referentiedata er ineens heel anders voor staan. De aanvullende kosten door investeringen, zoals nieuwbouw, kunnen door een verplichte krimp in gve niet uitgesmeerd worden over een groter aantal kilogrammen vet en eiwit. Dat betekent alarmcode rood, bijsturen dus! Jongvee naar buitenlandHet positieve van dergelijke ontwikkelingen is dat ondernemers soms een heel andere kant van zichzelf ontdekken, de eigenschap ‘creativiteit’ wordt sterk geprikkeld. Dat is interessant, want creativiteit behoort tot een van de belangrijkste eigenschappen van goed ondernemerschap. Een creatieve ondernemer creëert oplossingen om toch voldoende cashflow in 2017 te realiseren. Oplossingen worden gevonden door jongvee op te fokken in het buitenland, fosfaatmaatschappen aan te gaan en de balans tussen aantal stuks koeien en jongvee te verschuiven. Zelf merk ik ook kritischer te worden op elk dier dat op ons bedrijf loopt. Regelmatig stel ik me de vraag hoeveel kilogrammen vet en eiwit we kunnen leveren per kilogram fosfaat. Wat is eigenlijk de optimale afkalfleeftijd van een vaars voor een maximale productie? En is Nederland eigenlijk wel geschikt voor het opfokken van jongvee? Zo is iedereen bezig aan zijn eigen uitdaging, zijn eigen challenge. Momenteel is dat letterlijk een BIG Challenge, maar dat is ook iets wat hoort bij ondernemerschap.
0 reacties
|
Fosfaatreductieplan prikkelt creativiteit
 |
donderdag, 6 april, 2017
Binnenkort mag ik deelnemen aan de BIG Challenge 2017. Met een grote groep ondernemers, adviseurs, dierenartsen en onderzoekers zullen we namens de agrarische sector de Alpe d’Huez beklimmen om geld in te zamelen voor de bestrijding van kanker.
Het proces voorafgaand aan deze uitdaging is een ervaring op zich. De acties om het geld te verzamelen en de trainingen creëren een enorm goed teamgevoel. Ik vind het bijzonder om te ervaren hoe je met gezamenlijke inzet zo veel kunt bereiken.
Alarmcode rood
Ook de melkveesector stond afgelopen jaar voor een enorme uitdaging. Ook hier is door goede inzet en een nauwe samenwerking een plan uitgewerkt. Dit fosfaatreductieplan is uit noodzaak ontstaan en klaarblijkelijk wenselijk voor de toekomst van de sector. Maar dit plan heeft wel voor een grote herverdeling gezorgd. Bedrijven die al jaren bovengemiddeld presteren, kunnen door ongewenste en wellicht onverwachte referentiedata er ineens heel anders voor staan. De aanvullende kosten door investeringen, zoals nieuwbouw, kunnen door een verplichte krimp in gve niet uitgesmeerd worden over een groter aantal kilogrammen vet en eiwit. Dat betekent alarmcode rood, bijsturen dus!
Jongvee naar buitenland
Het positieve van dergelijke ontwikkelingen is dat ondernemers soms een heel andere kant van zichzelf ontdekken, de eigenschap ‘creativiteit’ wordt sterk geprikkeld. Dat is interessant, want creativiteit behoort tot een van de belangrijkste eigenschappen van goed ondernemerschap. Een creatieve ondernemer creëert oplossingen om toch voldoende cashflow in 2017 te realiseren. Oplossingen worden gevonden door jongvee op te fokken in het buitenland, fosfaatmaatschappen aan te gaan en de balans tussen aantal stuks koeien en jongvee te verschuiven.
Zelf merk ik ook kritischer te worden op elk dier dat op ons bedrijf loopt. Regelmatig stel ik me de vraag hoeveel kilogrammen vet en eiwit we kunnen leveren per kilogram fosfaat. Wat is eigenlijk de optimale afkalfleeftijd van een vaars voor een maximale productie? En is Nederland eigenlijk wel geschikt voor het opfokken van jongvee? Zo is iedereen bezig aan zijn eigen uitdaging, zijn eigen challenge. Momenteel is dat letterlijk een BIG Challenge, maar dat is ook iets wat hoort bij ondernemerschap.
0 reacties
REAGEER