|
vrijdag, 13 maart, 2020 Wanneer wij mensen iets voor elkaar hebben dat ons kan dienen, materieel, fysiek of mentaal, dan gaan we daar vaak in overdrijven. Zo is plastic een fantastische uitvinding. Het is heel flexibel in zijn toepassingen. Als landbouw maken we graag gebruik van plastic: als opslagbussen, kuilfolie, wegwerpspuiten et cetera. Verpakkingen verpakkenHelaas, wanneer iets te makkelijk en goedkoop te krijgen is, gaan we daar dan weer te nonchalant mee om. We laten het slingeren, we verpakken verpakkingen en ga zo maar door. Plastic is te goedkoop om er voorzichtig en doordacht mee om te springen. Vlees het belangrijkste stuk op het bordZo ook met ons voedsel. Ik hoor mijn ouders nog zeggen dat het belangrijkste stuk op het bord het vlees was. Dat moest gegeten worden, zou nooit worden weggegooid. Er was ook niet elke dag vlees beschikbaar. Maar door betere productietechnieken kon na verloop van tijd iedereen zich quasi dagelijks een stuk vlees permitteren. Het was niet meer te duur. Integendeel, het is zelfs te goedkoop, waardoor ook hier verspilling de kop opsteekt. Zowat een derde van ons geproduceerd voedsel komt nooit tot in onze mond. We halen de schouders op. Het kost ons toch niks. Alles tot op de draad gebruikenIk kan me dat niet voorstellen bij auto’s of smartphones, die kosten vooralsnog genoeg om er voorzichtig mee om te gaan. Daar is het niet zo dat we er drie kopen en eentje gooien we weg. Of we rijden er één keer in en dan zetten we hem aan de kant. Behalve de financiële kost zouden we ook eens een milieu- en klimaatkost kunnen overwegen. Wat een verschil zou het geven als we alles tot op de draad gebruiken, dat we niks verloren laten gaan. Dan zou de voetafdruk van onze voeding, de landbouw dus, met een derde verbeteren. Maar als boer hebben we de verspilling verderop in de keten niet in de hand. Producten duurder makenHet alternatief is dan de richting uitgaan van de smartphones en auto’s. Laat ons onze producten duurder maken, zodat er twee keer wordt nagedacht over weggooien van voedsel. Maar dat wil de politiek dan weer niet, want dan stijgt die armoedegrens weer. Moeilijke denkoefening. Van mij mag het, maar kent u het juiste antwoord?
0 reacties
|
Hogere prijs voorkomt verspilling
 |
vrijdag, 13 maart, 2020
Wanneer wij mensen iets voor elkaar hebben dat ons kan dienen, materieel, fysiek of mentaal, dan gaan we daar vaak in overdrijven.
Zo is plastic een fantastische uitvinding. Het is heel flexibel in zijn toepassingen. Als landbouw maken we graag gebruik van plastic: als opslagbussen, kuilfolie, wegwerpspuiten et cetera.
Verpakkingen verpakken
Helaas, wanneer iets te makkelijk en goedkoop te krijgen is, gaan we daar dan weer te nonchalant mee om. We laten het slingeren, we verpakken verpakkingen en ga zo maar door. Plastic is te goedkoop om er voorzichtig en doordacht mee om te springen.
Vlees het belangrijkste stuk op het bord
Zo ook met ons voedsel. Ik hoor mijn ouders nog zeggen dat het belangrijkste stuk op het bord het vlees was. Dat moest gegeten worden, zou nooit worden weggegooid. Er was ook niet elke dag vlees beschikbaar. Maar door betere productietechnieken kon na verloop van tijd iedereen zich quasi dagelijks een stuk vlees permitteren. Het was niet meer te duur. Integendeel, het is zelfs te goedkoop, waardoor ook hier verspilling de kop opsteekt. Zowat een derde van ons geproduceerd voedsel komt nooit tot in onze mond. We halen de schouders op. Het kost ons toch niks.
Alles tot op de draad gebruiken
Ik kan me dat niet voorstellen bij auto’s of smartphones, die kosten vooralsnog genoeg om er voorzichtig mee om te gaan. Daar is het niet zo dat we er drie kopen en eentje gooien we weg. Of we rijden er één keer in en dan zetten we hem aan de kant.
Behalve de financiële kost zouden we ook eens een milieu- en klimaatkost kunnen overwegen. Wat een verschil zou het geven als we alles tot op de draad gebruiken, dat we niks verloren laten gaan. Dan zou de voetafdruk van onze voeding, de landbouw dus, met een derde verbeteren. Maar als boer hebben we de verspilling verderop in de keten niet in de hand.
Producten duurder maken
Het alternatief is dan de richting uitgaan van de smartphones en auto’s. Laat ons onze producten duurder maken, zodat er twee keer wordt nagedacht over weggooien van voedsel. Maar dat wil de politiek dan weer niet, want dan stijgt die armoedegrens weer. Moeilijke denkoefening. Van mij mag het, maar kent u het juiste antwoord?
0 reacties
REAGEER